Suddenly...

Suddenly...
I'm feeling like crying sbb rindukan kengkawan way back at Kukum/Unimap...ini gara2 topik hotchat AM Crew pagi td...ade org call ckp rindu nak nasik ganja...cis...cis dan cis macik...aku tak ampun kan ko macik.....(ape kes??)


Cerihik (cerita hikayat) saye bermula:

KakNa:mama,kakna dapat sambung degree...
Mama:wah..tahniah la..kos ape??mane??ukm???
KakNa:(errkkk pehal UKM??)..tak la..Kukum...kos Mikroelektronik...
Mama:Kukum..?wujud ke??katne??cam komkom je bunyiknye (komkom adalah hantu berkain pelekat lalalala..)
KakNa:Kat Perlis...tapi die distributed campus...sepah2...1 Perlis tu die punye...(bunyik bangge)..
Mama:nape tak dapat dekat2...hmmm merayu tak leh??
Ayah:nape mesti merayu??kakak dulu duduk Taiping...jauh...ok je..
KakNa:ala...bagi la ma...bes pe jauh2...nanti leh balik KL nek bas...rebut2 beli tiket bas...tak pon nek ketapi..bes la ma...
Mama:jangan mengade...nanti tengok kalo bleh merayu...caik dekat2 je..UKM ke...(again...)

~ end of conversation sebab mama dan ayah pergi keje~

tapi saye pergi je jugak Perlis...adventurous plus degil...
di situ la kebahagiaan saye...berkawan....berkawan....
dgn yang tua..sebaya...muda....
semuanye membuatkan saye bahagia...
walaupun ade gak momen2 yg membencikan tapi
yang indah itu mampu cover...

Last but not least, kawan2..terima kasih..
(u know who u are)

~nak nanges...macik siot!!!~